Friday, September 24, 2010

အခ်စ္ နဲ႕ အခ်ိန္



ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့ကြယ ္ (ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲမသိရင္ “ဟိုးေရွးေရွးတုန္း” ကလို႕သံုးပါ )


ကၽြန္းေလးတစ္ကၽြန္းမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္း၊ ဝမ္းနည္းၿခင္း၊ အသိဥာဏ္ပညာ၊ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမွဳ၊ အရည္းအေသြး၊ နားလည္မွု နဲ႕ အခ်စ္စစ္ တို႕ တူတူေနထိုင္ၾကေလရဲ႕ ။

တေန႕သူတို႕ေနထိုင္တဲ့ အဲဒီကၽြန္းေလးပ်က္စီးေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ေၾကၿငာခ်က္ကိုအမွတ္မထင ္ၾကားလိုက္ ၾကတယ္ ။

အဲဒီကၽြန္းေလးဟာတေၿဖးေၿဖးတအိအိနဲ႕ ပင္လယ္ေရေအာက္ကိုၿမဳပ္ေနခ်ိန္မွာ အခ်စ္ကလြဲၿပီး အၿခားကၽြန္းသူကၽြန္းသားေတြ  ေလွကိုယ္စီနဲ႕ ဒီကၽြန္းေလးကထြက္ခြာေနၾကေလရဲ႕

ဇြဲေကာင္းၿပီးလြယ္လြယ္လက္မေလ်ာ့ခ်င္တဲ့ အခ်စ္စစ္က ကၽြန္းေလးေပၚကိုတက္လာတဲ့ေရေတြ ရပ္တန္႕ႏိုးႏိုး  ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေလးနဲ႕ ခပ္ေပေပေစာင့္ေနရဲ႕

ဒါေပမဲ့ သူထင္သလိုၿဖစ္မလာခဲ့ပဲ အခ်စ္စစ္ ရပ္ေစာင့္ေနဖို႕ ေၿခခ်စရာေနရာေလးေတာင္မရွိေတာ့ဘူးေပါ့

အခ်စ္စစ္ လံုးဝအေၿခအေနမလွပေတာ့တဲ့အဆံုး ကၽြန္းေလးကိုစြန္႕ခြာဖို႕ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီး ကယ္ဆယ္ႏိုင္မဲ့သူကို အကူအညီေတာင္းေနေလရဲ႕

ပထမဦးဆံုး အခ်စ္စစ္က သူ႕နားၿဖတ္သြားတဲ့ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမွု ကို အကူအညီေတာင္းတယ္

“ အို မိတ္ေဆြ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမွုေရ ငါ့ကိုမင္းနဲ႕အတူ လွပတဲ့ကၽႊန္းေလးတစ္ကၽြန္းကို ေခၚေဆာင ္ သြား ေပး ပါလား” လို႕ဆိုေတာ့

ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမွဳ က

“ငါ့ေလွေပၚမွာ ေရႊေငြပတၱၿမားေတြ သယ္ေဆာင္လာလို႕ မင္းအတြက္ေနရာလြတ္မရွိေတာ့ဘူး ” တဲ့

ဒီလိုနဲ႕ အရည္းအေသြး ရဲ႕ေလွကေလးၿဖတ္အလာမွာ အကူအညီေတာင္းၾကည့္ေတာ့

“အို အခ်စ္စစ္ သင့္တကိုယ္လံုးစိုရႊဲေနၿပီ သင္ငါ့ေလွေပၚတက္ရင္ ဝန္ပိုၿပီး ငါ့ေလွလြယ္လြယ္နဲ႕ တိမ္းေမွာက္သြားႏိုင္တယ္”လို႕ေၿပာၿပီးၿငင္းဆန္လိုက္တယ္

ဝမ္းနည္းၿခင္း ကလည္း “ ငါဘာသာငါ ပူေဆြးဝမ္းနည္းေနရတ့ဲအထဲ မင္းကိုသယ္သြားမေပးႏိုင္ပါဘူး ” လို႕ဆိုၿပီးၿငင္းလိုက္ၿပန္တယ္

ဒီေနာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းက အခ်စ္စစ္အကူအညီေတာင္းခံမွုကို မၾကားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစြာ ခပ္သြက္သြက္ေလးေလွာ္ခပ္ၿဖတ္သန္းသြားၿပန္တယ္

အခ်စ္စစ္ စိတ္ပ်က္ေငးငိုင္ေနခ်ိန္ ရုတ္တရက္အသံတစ္ခုၾကားလိုက္တယ္

“ေဟး အခ်စ္စစ္မင္းင့ါေလွနဲ႕ လိုက္ခဲ့ပါလား” ဆိုတဲ့လိွဳက္လွဲပ်ဴငွာတဲ့အသံကိုအၾကားမွာ အိေၿႏၵမဆည္ႏိုင္ ေလွေလးေပၚခုန္တက္လိုက္ပါခဲ့ေတာ့တယ္

ဒီလိုနဲ႕ လွပစိမ္းစိုတဲ့ ကၽြန္းေလးတစ္ကၽြန္းကိုေရာက္တယ္

ကၽြန္းအသစ္ေလးမွာေရာက္ႏွင့္ၿပီးသားၿဖစ္တဲ့ သူႏွစ္ဦးက နားလည္မွဳ နဲ႕ အသိဥာဏ္ပညာ ကို အခ်စ္စစ္က

“ငါတို႕ကို ဒီကၽြန္းေလးကိုေရာက္ေအာင္ဘယ္သူသယ္လာေပးတာလဲ” လို႕ ေမးေတာ့

အသိဥာဏ္ပညာ က “ အခ်ိန္ေပ့ါကြ” လို႕ေၿဖတယ္

အခ်စ္စစ္က တခါမွမၾကားဖူးတဲ့ နာမည္မို႕ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးၿဖစ္သြားၿပီး နားလည္မွဳ နဲ႕ အသိဥာဏ္ပညာကိုၿပန္ၾကည့္ေနရွာတယ္

ဒီေတာ့ နားလည္မွဳ နဲ႕ အသိဥာဏ္ပညာက

“အခ်ိန္ ဆိုတဲ့ ငါတို႕အမွတ္မထင္အကၽြန္းမဝင္ ေနခဲ့တဲ့သူက နားလည္မွဳ နဲ႕ အသိဥာဏ္ပညာ ကို ေပါင္းစည္းေခၚေဆာင္ၿပီး နားလည္သိတတ္မွဳအၿဖစ္နဲ႕ က်ဆံုးလုနီးပါး အခ်စ္စစ္ ကိုကယ္တင္လိုက္တာပဲေပါ့ ” လို႕

အခ်စ္စစ္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို ရႊင္ရႊင္ၿပၿပ ၾကည့္ၿပီး တၿပိဳင္နက္ေၿပာၾကတယ္ ။ ။

ပံုၿပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္

နားလည္သိတတ္မွဳနဲ႕အတူ အခ်စ္စစ္ ကို အခ်ိန္နဲ႕အမ်ွ  ရႊင္ရႊင္ၿပၿပ ၾကည့္ၿမင္ခြင့္ရၾကပါေစ


မူရင္း http://www.kidsgen.com/short_stories/time_love.htm ကေလးဖတ္ပံုၿပင္တိုတိုေလးကို ကိုယ္ဖာသာစိတ္ကူးရသလို မသီရိ ဆြဲဆန္႕ ကြန္႕ၿမဴးသည္ ။

Thursday, September 23, 2010

ထြန္းလင္းႏိုင္ပါေစ (၁)


ဘဝဆိုတာၿဖည့္တိုင္းမၿပည့္တဲ့ကြက္လပ္ၾကီးတဲ့ လူေတြကဘဝထဲကိုဘာေတြၿဖည့္ေနၾကတာလဲ

ဘဝဆိုတာ ေနတတ္ရင္ေက်နပ္စရာခ်ည္းပဲမဟုတ္လား ။

ၿဖည့္ၿခင္းၿဖည့္ ေက်နပ္ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းေတြပဲ ၿပည့္သထက ္ ၿပည့္ေအာင္ ၿဖည့္ရမွာ မဟုတ္လား ။
သင္ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႕ ဘာေတြလိုအပ္လဲ ?

အၿခားသူေတြအတြက္ စဥ္းစားေတြးေခၚေပးဖို႕ ကၽြန္မမွာၾကီးက်ယ္ၿမင့္ၿမတ္တဲ့ အသိဥာဏ္ပညာ မၿပည့္စံုေသးဘူး ။

 ဒါေပမဲ့ ကမာၻ ၾကီးနဲ႕ယွဥ္ရင္ ခပ္ေသးေသးေလးကၽြန္မ ကမာၻ ၾကီးအတြက္ ေသးေသးေလးေတြ လုပ္ေပးဖူးတယ္  ကၽြန္မ့တို႕ေမာင္ႏွမေတြ ေဆာ့ေနၾက ၿခံဝင္းခပ္ႏုပ္ႏုပ္ေလး ရဲ႕ေထာင့္က ေၿမလြပ္ ကေလးမွာ ေနရာေပးၿပီးအပင္ေလးေတြစိုက္ေပးဖူးတယ္ ။

ဖြားဖြားပဲၿပဳတ္ေရာင္းၿပီးေပးတဲ့ ေက်ာင္းမုန္႕ဖိုးေလး ေတြစုၿပီး တစ္ပတ္တစ္ခါ မိဘမဲ့ကေလးေတြ အလွဴခံထြက္တိုင္း ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြဝယ္ၿပီးလွဴတယ္

ဖြားဖြားေၿပာဖူးတယ္ ဖေယာင္းတိုင္လွဴၿပီး ပညာတတ္ၾကီးၿဖစ္ဖို႕ဆုေတာင္းရတယ္တဲ့

ပညာဆိုတာအလင္းေရာင္တဲ့ ဘယ္လိုေနရာ ပဲေရာက္ေရာက္ ထြန္းလင္းခြင့္ ေပးတယ္တဲ့

 ဒါေၾကာင့္ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြလွဴၿပီး ပညာတတ္ႏိုင္သေလာက ္ သင္ခြင့္ရဖို႕ဆုေတာင္းတယ္။

တခါတခါအခ်ိန္အားလို႕ ဖြားဖြားခိုင္းစရာမရွိရင္ အိမ္စာေတြၿပီးသြားရင္ သူတို႕နဲ႕အတူတူ အလွဴခံလိုက္ထြက္တယ္ ။

တကယ္ေတာ့ကၽြန္မတို႕ေမာင္ႏွမလည္း မိဘတစ္ၿခမ္းပဲ့ေလးေတြပါ သူတို႕နဲ႕ယွဥ္ရင္ နဲနဲသာေနေသး တယ္ဆိုပါေတာ့ ။

 ေမေမ အစားဖြားဖြားကပဲ ေမေမေပါ့ ။ ဖြားဖြား ကပဲၿပဳတ္ေရာင္းတယ္ ။

ေဖေဖကေတာ့ တရုတ္ၿပည္နယ္စပ္ကိုကုန္ေတြပို႕တဲ့ ကုန္တင္ကားၾကီးေမာင္းတယ္ ။

တခါတခါ ေဖေဖရန္ကုန္ၿပန္ေရာက္ရင္ ကားေပၚမွာဖိတ္က်န္ခဲ့တဲ့ ပဲေတြ အာလူး ၾကက္သြန္ေတြေရာ သြန္းၿပီး အိပ္ၾကီးၾကီးနဲ႕ဆဲြလာတတ္တယ္ ။

ရန္ကုန္မွာတခါမွမၿမင္ဖူးတဲ့ ထြားလိုက္တဲ့ ပဲၾကီးေတြ ပိုးမပါတဲ့အာလူးဝင္းဝင္းစိုစိုၾကီးေတြ ၾကက္သြန္ လံုးၾကီးေတြဆိုလည္း ပိတ္ေပါက္ရင္ေတာင္ ေခါင္းမူးသြားႏိုင္တယ္ ။

ဒါကကိုယ္ေတြ႕ ေမာင္ေလးနဲ႕စေနာက္ရင္းေမာင္ေလးၿပစ္ေပါက္တဲ့ ၾကက္သြန္ဥေၾကာင့္ ေခါင္းကိုအီစိမ့္ သြားတာပဲ ။

အဲဒါေတြရံဖန္ရံခါစားရလို႕ ကၽြန္မတို႕ေမာင္နွမေတြ ထြားေနတာလို႕ရပ္ကြက္ထဲကေၿပာၾကတယ္ ။ သူတို႕အဲလိုေၿပာတိုင္း ဖြားဖြားစိတ္မဆိုးပဲ ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီးၿပံဳးေနတတ္တယ္။

ေဖေဖ ၿပန္လာတိုင္းေၿပာၿပတတ္တဲ့ ၿမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သဘာဝအလွအပေတြ ေတာင္းတန္းေတြ လြင္ၿပင္ေတြ ၿမစ္ေခ်ာင္း အင္းအိုင္ေတြအေၾကာင္း ခဏခဏၿပင္ေပးရတဲ့ လမ္းတံတားေတြအေၾကာင္း ။

ေမွာင္မဲေနတဲ့ဟိုင္းေဝးလမ္းေတြမွာ သူရဲခဏခဏေၿခာက္ခံရတဲ့အေၾကာင္း ။

အသစ္ေတြၿဖစ္သြားတဲ ့ ပံုဂံဘုရားေတြအေၾကာင္း ။

အဲဒီေတာ့ကၽြန္မက အေဟာင္းေတြကိုသစ္ေအာင္လုပ္ေပးတာ ေက်းဇူးတင္စရာေကာင္းတာေပါ့လို႕ ေၿပာေတာ့

ေဖေဖ ခဏေတြေဝသြားၿပီး

အင္း ဒါဆိုသမီးၾကီးေမေမ လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ေက်ာ္ကဝယ္ေပးခဲ့တဲ့ ဒန္အိုးအေဟာင္းေလးကို အေဟာင္း ေတြလဲ ေပးတဲ့  ကုလားဆီမွာအသစ္ေလးေတြနဲ႕ လဲႏိုင္လားသမီးတဲ့

အဲဒါေလးေတြက ေဟာင္းသြားေပမဲ့ ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မရႏိုင္ေတာ့မဲ့ ေမေမ့ရဲ႕လက္ေဆာင္ေလ ........

ေဖေဖ့ေမးခြန္းအဆံုး ကၽြန္မေဒါက္ခနဲ ခပ္သြပ္သြပ္ေလးေၿဖလိုက္မိတယ္

“ဟင့္အင္းေဖေဖ သမီးမလဲခ်င္ဘူး”

အဲဒီေတာ့ေဖေဖ ကၽြန္မကိုၾကည့္ၿပီး ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီးၿပံဳးတယ္။

တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မ ေဖေဖ့အေမးကိုေသေသခ်ာခ်ာမသိပါ စဥ္းလည္းမစဥ္းစားမိပါ ။

စိတ္ထဲၿဖစ္ေပၚလာတဲ့အတိုင္းေၿဖလိုက္မိၿခင္းသာ ။

ေဖေဖအၿပံဳးေနာက္မွာ ကၽြန္မေရာ နားေထာင္ေနတဲ့ ဖြားဖြားေရာ သူငယ္တန္းေက်ာင္းသားေမာင္ေလးေ၇ာ ၿပံဳးရယ္လိုက္ၾကပါတယ္ ။


ဆက္ပါဦးမည္  ။



Wednesday, September 22, 2010

ငေပ့ ပံုၿပင္



ေႏွာင္းသြားေပမဲ့ မေဟာင္းေသးတဲ့အတိတ္

သ႕ူမွာရွိသလို ငါ့မွာလည္းရွိရဲ႕

အရာရာတိုင္းကသူဖာသာသူစုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ

တည္ေဆာက္လိုက္ၿဖိဳခ်လိုက္

ရာသီစာေတြစားရင္း

အီလည္လည္ၿဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္က

ညီွေဆာ္မနံခဲ့တဲ့ ငါတို႕အတိတ္ကိုေလွာင္ေၿပာင္တယ္

ဘယ္ေတာ့မွက်င့္သားမရမဲ့တူတူ

သံေရာင္လိုက္ၿပီးလည္းေနမၿပခ်င္ေတာ့ဘူး

ဥၾသ ဆြဲေနၿပီ… ဒါေပမဲ့ ငါ

ဆိုက္ၿပီးသားဆိပ္ကမ္းကမထြက္ခြာႏိုင္ခဲ့ဘူး

စိတ္ကုိေရာ ရုပ္ကုိေရာ အနားေပး ပါဦး


တစ္ခါတံုးက ပရိတတၱိ ပဋိပတၱိ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဆရာေတာ္ တစ္ပါးရွိတယ္။ ဆရာေတာ္က စာလည္း ခ်ပါတယ္။ တရားလည္း ေဟာပါတယ္။ သံဃာ့ အဖြဲ့အစည္းေတြ၊ ပရဟိတ အဖြဲ့အစည္း ေတြမွာလည္း ပါေနေတာ့ အစည္းေ၀းပြဲေတြ မၾကာခဏ တက္ေနရပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ ေန.စဥ္ အလုပ္မ်ား ေနတဲ့ ဆရာေတာ္ပါ။

တစ္ေန.ေတာ့ ဆရာေတာ္မွာ ႏွလံုးေရာဂါ ပံုစံမ်ိဳး ေရာဂါတစ္ခု ၀င္လာပါတယ္။ ဆရာ၀န္ ၿပၾကည့္ေတာ့ ဆရာ၀န္က ဘာေၿပာလဲဆိုေတာ့ “ ဆရာေတာ္ ႏွလံုးေရာဂါ ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ ပံုစံပါပဲ ဘုရား၊ ဒါေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ပဲ တစ္လေလာက္ အနားယူေပးပါ ဘုရား။ စာလည္း မခ်ပါနဲ့၊ စိတ္ကုိလည္း အနားေပး၊ ရုပ္ကုိလည္း အနားေပး ပါဦးဘုရား “ လို့ ေလွ်က္တင္ၿပီး ေသာက္ေဆးလည္း ေပးလိုက္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ ကလည္း ဆရာ၀န္ ေၿပာတဲ့ အတိုင္းပဲ တစ္လေလာက္ အနားယူ လိုက္ပါတယ္။ ဒီတစ္လ အတြင္း စာလည္းမခ်၊ တရားလည္း မေဟာ၊ သာေရး နာေရး မလိုက္ဘဲေန ေနလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ ဘာအလုပ္မွ အလုပ္ရေတာ့ အခ်ိန္ေတြက တစ္အားပုိေနပါတယ္။ တၿခား ဘာမွ လုပ္စရာ မရွိတာနဲ့ တရားပဲထိုင္ အားထုတ္ၿပီး ေနလိုက္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္က တရား အားထုတ္ရင္းနဲ့ စိတ္ထဲမွာလည္း ေက်ေက်နပ္နပ္ နဲ့ ၀ိပသနာ ဥာဏ္စဥ္ေလးေတြ ၀င္လာပါတယ္။

တစ္ေန့ေတာ့ ဆရာေတာ္ရဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဆရာေတာ္ တစ္ပါးၾကြ လာပါတယ္။ ၾကြလာတာကေတာ့ လူနာေမး ၾကြလာတာပါ။ စကားေတြ ေၿပာၾကရင္းနဲ့ ေရာဂါၿဖစ္ေနတဲ့ ဆရာေတာ္က ဘာေၿပာသလဲဆိုေတာ့ “ ဆရာေတာ္ရယ္ တပည့္ေတာ္ ဒီေရာဂါ ၿဖစ္လိုက္ေတာ့ စာလည္းမခ်ရ၊ တရားလည္း မေဟာရ၊ သာေရး နာေရးလည္း မလိုက္ရ ဆိုေတာ့ အခ်ိန္ေတြက ပိုေနတယ္ ဘုရား။ တရားမွတ္ရင္းနဲ့ ဥဏ္စဥ္ ေလးေတြ ထုိက္သင့္ သေလာက္ ၀င္လာေတာ့ စိတ္ထဲလည္း ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ရွိလာတယ္ ဘုရား။ အဲဒါ တပည့္ေတာ္ ဘယ္လိုစဥ္းစား မိလဲဆိုေတာ့ ငါ ဒီေရာဂါသာ မၿဖစ္ရင္ ဒီလိုတရား အားထုတ္ ၿဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေရာဂါၿဖစ္လို့ တရားအားထုတ္ ၿဖစ္တာလို့ စဥ္းစားမိတယ္ ဘုရား။ ၿပီးေတာ့ ဒီေရာဂါ ၿဖစ္တာေတာင္ ေက်းဇူးတင္ေန မိတယ္ဘုရားလို့ ေလွ်က္ၿပပါတယ္။


ဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္း အာဂႏၱဳ ဆရာေတာ္ဘုရားက ဘာၿပန္ေၿပာလဲ ဆိုေတာ့ ကပ္ၾကီး ဆိုက္ေတာ့ လဒ္ၾကီး တိုက္တာေပါ့ လို့ ၿပန္ေၿပာလိုက္ ပါသတဲ့။ ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္လည္း အာဂႏၱဳ ဆရာေတာ္ ေၿပာတဲ့ “ကပ္ၾကီးဆိုက္ေတာ့ လဒ္ၾကီး တိုက္တာေပါ့ “ ဆုိတာကုိ သိပ္သေဘာက် သြားပါသတဲ့။ ဒါဟာ ေရဂါေ၀ဒနာက ၀ိပႆနာ ကုသိုလ္ ၿဖစ္ဖို့အတြက္ ေက်းဇူး ၿပဳလုိက္တာပါ။ ေရာဂါ ၿဖစ္စရာကုိ ေက်းဇူးတင္စရာ ၿဖစ္သြားပါၿပီ။ တကယ္ေတာ့ ၀ိပႆနာ တရားဟာ ေနရာတိုင္း မွာ အသံုးၿပဳလို့ ရ ရ ေနတာပါ။



ဒီလို အၿပဳအမူေလးေတြ ၿပဳမူႏိုင္ဖို့ ဆိုတာကလည္း ကုိယ့္မွာ တရား ဗဟုသုတ ေလးေတြ ရွိေနမွပါ။ တရားဗဟုသုတ မရွိၿပန္ ရင္လည္း ေအာ္လို့ပဲ ၿငီးေနရမွာပါ။ တရား ဗဟုသုတ ေလးေတြ ရွိဖို့ အလြယ္ကူဆံုး ကေတာ့ စာဖတ္တာပါပဲ။ ၿပသနာ ၾကံဳတဲ့ အခါမွာ ကုိယ္ဖတ္ထားတဲ့ တရားဗဟုသုတ ေလးေတြကုိ ၿပန္ႏွလံုးသြင္းၿပီး က်င့္သံုး သြားလို့ရပါတယ္။


ကုိယ္သိထားတဲ့ ဗဟုသုတ ေလးေတြနဲ့ အၿပင္မွာ လက္ေတြ. တစ္ခါ အသံုးခ် ၾကည့္ၿဖစ္တိုင္း ေတာ္ေတာ္ ဟုတ္တဲ့ ငါပါလား ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ ကုိယ္ သိပ္အားရ ေက်နပ္ရတာပါ။



လူ့ေလာကမွာ အပူၿဖစ္စရာေတြ အမ်ားၾကီး ရယ္ပါ။ ကုိယ့္မွာ နွလံုးသြင္းစရာ တရား ဗဟုသုတ တစ္ခုခု ရွိေနပါမွ။ မရွိရင္ သိပ္ပူေလာင္ ရတာပါ။


အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ ကေတာ့ အာရံုဆိုးေတြနဲ့ ေတြ.တဲ့အခါ ႏွလံုးမသြင္း တတ္ဘဲ အမွားေတြ က်ဳးလြန္ မိမွာဆိုးလို့ပါ။

ေလာဘေၾကာင့္ေသ ၿပိတၱာၿပည္။ ေဒါသေၾကာင့္ေသ ငရဲၿပည္။ ေမာဟေၾကာင့္ေသ တိရစၦာန္ၿပည္။ အားလံုး ၾကားဖူးတဲ့ စကားေလးပါ။
ေရာဂါ ေ၀ဒနာ ၿဖစ္လာတဲ့အခါ ကုိယ္ခံစား ေနရတာကုိ အာရံုၿပဳရင္း ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ ေမြးၿပီး “ ငါခံစား ေနရသလို သူလည္း မခံစား ရပါေစနဲ့ “ လို့ ေမတၱာပြား တဲ့နည္းကလည္း တစ္မ်ိဳး ေကာင္းပါတယ္။ဘာၿဖစ္လို့လဲ ဆိုေတာ့ လက္ေတြ. အသံုးခ် ၾကည့္လို့ ရလို့ပါ။ ေရာဂါ ေ၀ဒနာ ၾကီးၾကီးမွတင္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဥပမာ ေခါင္းကုိက္ ေနရင္လည္း “ငါ ေခါင္းကုိက္တဲ့ ေ၀ဒနာ ခံစားရသလို သူလည္း မခံစား ရပါေစနဲ့ လုိ. “ ေမတၱာ ပြားလို့ရပါတယ္။


လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ဘ၀မွာ ကုသိုလ္စိတ္ အစဥ္သၿဖင့္ ၿဖစ္ေနဖို့ သိပ္အေရးၾကီးတာ ဆိုေတာ့ ကုိယ့္ရင္ထဲမွာ ေမတၱာစိတ္ ၿဖစ္ေနရင္လည္း ကုသိုလ္စိတ္ ၿဖစ္ေနတာပါ။ အဲဒီ စိတ္ကေလးနဲ့ ၿဖတ္ကနဲ ေသသြားရင္ေတာင္ ေကာင္းတဲ့ဂတိ တစ္ခုခု ေတာ့ ေရာက္သြားမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ေ၀ဒနာ ၿဖစ္လာၿပီဆိုရင္ ကုိယ့္မွာ တရား ဗဟုသုတ ေလးေတြရွိမွ အဲဒီ တရားဗဟု သုတေလး ေတြနဲ့ ေနေန မွ အဆင္ေၿပတာပါ။



လူတိုင္း မဟုတ္ေပမဲ့ တစ္ခ်ိဳ. ကုလို့မရေတာ့တဲ့ ေရာဂါေတြ ၀ိပႆနာ တရား အားထုတ္ရင္း ေပ်ာက္သြားတဲ့ သာဓကေတြ ကုိယ္ေတြ. ၿဖစ္ရပ္ေတြကို စာေတြထဲမွာ ၿပန္ေရးၿပထား တာေတြ ဖတ္ၾက ရဖူးမွာပါ။ တစ္သက္လံုး နာလာခဲ့တဲ့ဒူး တရား အားထုတ္လိုက္မွ ေပ်ာက္သြားတာ၊ ဗိုက္ထဲက အလံုး တရားအား ထုတ္ရင္း ေပ်ာက္သြားတာ စသၿဖင့္ အမ်ားၾကီးပါပဲ။


တစ္ခ်ိဳ.ေရာဂါ ေ၀ဒနာေတြဟာ စိတ္ဆင္းရဲမူ့ေၾကာင့္ ေရာဂါ ပိုဆိုးသြားရတာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ ေရာဂါ ၿဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို. သိပ္အေရးၾကီး ပါတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာ ဖို့ အတြက္ ၀ိပႆနာ တရားက သိပ္အဓိက က်တာပါ။


စိတ္ဆင္းရဲတယ္ ဆိုတာ ရင္ထဲမွာ အကုသိုလ္ ကိေလသာ တစ္ခုခု ၀င္ေနလို့ပါ။ ၀ိပႆနာ တရား မွတ္ေနရင္ အကုသိုလ္ ကိေလသာေတြ တဒဂၤ ၿငိမ္းေနတာပါ။ ရင္ထဲမွာ အကုသိုလ္ ကိေလသာေတြ ၿငိမ္းေနရင္ စိတ္ခ်မ္းသာ ေနရတာပါ ။ ဒါေၾကာင့္ ေရာဂါ ေ၀ဒနာ ၿဖစ္လာရင္ စိတ္မဆင္းရဲဖို့ ၀ိပႆနာ တရားေလးကုိ အေထာက္အကူ အၿဖစ္ ယူထား သင့္ပါတယ္။


ခႏၶာ ရွိေနတဲ့ အတြက္ ေ၀ဒနာကလည္း ရွိေနမွာပါ။ ခႏၶာ မရွိမွသာ ဒီေ၀ဒနာက မရွိေတာ့မွာ။ ခႏၶာ မရွိဖို့ အတြက္လည္း ဒီခႏၶာ ကုိယ္ၾကီးကိုပဲ ၿပန္အားကိုးရမွာ၊ ၿပန္အသံုးခ် ရမွာပါ။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ လူ့ဘ၀ ရေနတာ သိပ္ၿပီး ကံေကာင္းေနတာပါ။ ဘာၿဖစ္လို့လဲ ဆိုေတာ့ လူ့ၿပည္မွာ စိတ္ၾကိဳက္ ကုသိုလ္ေတြ ၿပဳခြင့္ ရေနလို့ပါ။ ဒါနပဲ ၿပဳၿပဳ၊ သီလပဲ ေဆာက္တည္ ေဆာက္တည္၊ ပရဟိတပဲ လုပ္လုပ္ ၊ သမထပဲ ပြားပြား၊ ၀ပႆနာ ပဲပြားပြား ကိုယ္ၾကိဳက္ရာကုိ ၾကိဳက္သလို ၿပဳခြင့္ ရေနလို့ပါ။


အခ်စ္ေၾကာင့္ ေသာက ေရာက္လို့ပဲ အားထုတ္ အားထုတ္ ၊ ပါရမီၿဖစ္ ကုသိုလ္ ၿဖစ္ပဲ အားထုတ္၊ အားထုတ္၊ စိတ္ခ်မ္းသာ ဖို့ သက္သက္ အတြက္ပဲ အားထုတ္ အားထုတ္၊ စိတ္ဆင္းရဲ မူ့ေတြ ေပ်ာက္ဖို. အတြက္ပဲ အားထုတ္ အားထုတ္၊ဘယ္လို အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပဲအားထုတ္၊အားထုတ္ ၀ိပႆနာ တရား အားထုတ္ ၿဖစ္္ေနတာကုိက လူ.ဘ၀ ရခိုက္မွ အဓိပၸါယ္ ရွိတဲ့ အလုပ္ကုိ လုပ္ေနတာပါပဲ။


အခ်စ္ မရွိတဲ့ တစ္ေန. ေသာအခါ ၿဖစ္ေအာင္ ကုိယ္ဆီ ၾကိဳးစားရမွာပါ။ ဘယ္ေတာ့ ေရာက္ၿဖစ္ၾကမယ္ ဆိုတာကေတာ့ မသိပါဘူး။ သံသရာ အဆက္ဆက္ ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ အခ်စ္ ေတြကလည္း မနည္းေတာ့ ပါဘူးေလ။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ အခ်စ္မရွိတဲ့ တစ္ေန.ေသာအခါ ၿဖစ္ဖို.အတြက္ ၀ိပႆနာ တရားမွ တစ္ပါး အၿခားမရွိ တာေတာ့ အမွန္ပါပဲေလ။

အရွင္ရာဇိႏၵ (ရေ၀ႏြယ္- အင္းမ)

အခ်စ္နွင့္ ၀ိပႆနာ စာအုပ္မွ ကူးယူ ေရးသား ဓမၼဒါန ၿပဳပါသည္ ။

ဝင္ခံခ်က္ ။ ။ အခ်ိန္ရတိုင္းဖတ္မိေနၾက စာတစ္ပုဒ္ၿဖစ္လို႕ ကိုယ့္ Blog ေပၚကူးယူေဖာ္ၿပခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္ ။

မူရင္းကို ဒီကဖတ္ႏိုင္ပါတယ္  http://www.myshwemandalay.com/2010/06/blog-post_08.html

Sunday, September 5, 2010

တစ္သက္လုံး အမွတ္တရ တရားေတာ္

ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏၵ ဆရာေတာ္


၂၀၁၀ ခု၊ ၾသဂုတ္လတြင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ

တစ္သက္လုံး အမွတ္တရ တရားေတာ္မ်ား (၁-၁၀)







တစ္သက္လုံး အမွတ္တရ တရားေတာ္ (၁)   http://ifile.it/eqf61s2/2010_August-01.mp3



တစ္သက္လုံး အမွတ္တရ တရားေတာ္ (၂)  http://ifile.it/sdbyq34/2010_August-02.mp3



တစ္သက္လုံး အမွတ္တရ တရားေတာ္ (၃)  http://ifile.it/39zhxiv/2010_August-03.mp3



တစ္သက္လုံး အမွတ္တရ တရားေတာ္ (၄) http://ifile.it/au17m3y/2010_August-04.mp3

တစ္သက္လုံး အမွတ္တရ တရားေတာ္ (၅) http://ifile.it/eairq9g/2010_August-05.mp3


တစ္သက္လုံး အမွတ္တရ တရားေတာ္ (၆)  http://ifile.it/bxsae9j/2010_August-06.mp3


တစ္သက္လုံး အမွတ္တရ တရားေတာ္ (၇)   http://ifile.it/92w14lo/2010_August-07.mp3 


တစ္သက္လုံး အမွတ္တရ တရားေတာ္ (၈)  http://ifile.it/tp4yksi/2010_August-08.mp3


တစ္သက္လုံး အမွတ္တရ တရားေတာ္ (၉)  http://ifile.it/iorsk2v/2010_August-09.mp3


website link ဓမၼဒူတ ေဇတ၀န္ေတာရ ေဆကိႏၵာရာမေက်ာင္းတိုက္ MP3 တရားေတာ္မ်ား

၂၀၁၀-ၾသဂတ္လ တရားစခန္း  http://www.dhammadutaonline.com/index.php?option=com_content&view=article&id=170:2010-08-28-01-53-52&catid=58:mp3-&Itemid=112

Ps; forward ပို႕ေပးတဲ့ မမင္းကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႕ .........................